عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی وزارت اقتصاد در واکنش به گزارش طبقه‌بندی یکپارچه امنیت غذایی برنامه‌ی جهانی غذا، می‌گوید که این وزارت برای مبارزه با ناامنی غذایی برنامه‌هایی را در بخش مدیریت آب‌ها، توسعه زمین‌های کشاورزی و ایجاد فرصت‌های کار روی دست دارد.
حبیب، می‌گوید که وزارت اقتصاد آمار مشخصی از ناامنی غذایی در دست ندارد؛ اما با آن مبارزه می‌کند. او، می‌افزاید: «جامعه‌ی جهانی بهتر است به جای نشر آمار و آرقام، در قسمت مبارزه با ناامنی غذایی هم‌کاری خود را داشته باشد و زیادتر تمرکز شان را روی پروژه‌های انکشافی داشته که زمینه‌ی اشتغال‌زایی را به مردم فراهم کند و سبب کاهش ناامنی غذایی شود.»
گزارش طبقه‌بندی یکپارچه امنیت غذایی که به تازگی از سوی برنامه جهانی غذا نشر شده، نشان می‌دهد که در ماه‌های مارچ و اپریل سال روان میلادی، بیش از ۱۲ میلیون تن در افغانستان با سطوح بالای ناامنی غذایی طبقه‌بندی‌شده در مرحله‌ی بحران یا بدتر از آن بوده اند.
بر اساس این گزارش، بدخشان از نگاه امنیت غذایی در بدترین وضعیت قرار دارد و پس از آن، بلخ، بامیان، دایکندی، غور، جوزجان، نیمروز و سرپل در وضعیت مشابه قرار داشته اند.
شماری از باشندگان این ولایت‌ها که با ناامنی غذایی روبهرو اند، از مؤسسه‌ها و نهاد‌های بین‌المللی می‌خواهند که زمینه‌ی کار را به آن‌ها فراهم کنند.
رحیم‌الله، باشنده‌ی بدخشان، می‌گوید: «مه و خانواده‌ام به مشکلات اقتصادی زیاد روبهرو استم. مه دست‌فروش استم و روزها می‌شود که دست خالی به خانه برمی‌گردم. نمی‌توانم که نفقه خانواده‌ام را تأمین کنم.»
سرور، باشنده‌ی ولسوالی خاش‌رود نیمروز نیز که شغل کشاورزی دارد، می‌گوید: «مه امسال گندم کشت کرده‌ام؛ اما خشک‌سالی تمام داروندار ما را از بین برده؛ ما نمی‌توانیم که نیازهای خوراکی خانواده‌ی خود را داشته باشیم و ما خواستار هم‌کاری استیم.»
به باور شماری از آگاهان امور اقتصادی، اقتصاد شکننده، بی‌کاری، کاهش کمک‌های انسان‌دوستانه، رویدادهای زیست‌محیطی به ویژه سرازیرشدن سیل و خشک‌سالی، از مهم‌ترین عامل‌های ناامنی غذایی در افغانستان است.
تاج‌محمد تلاش، آگاه امور اقتصادی، می‌گوید: «امارت اسلامی باید زمینه‌ی کار را برای مردم فراهم کند و برای سکتور کشاورزی نیز زمینه دست‌رسی به آب را. برنامه‌هایی را روی دست بگیرد که از طریق آن سرمایه‌گذاری در داخل کشور جذب شود.»
برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، روز گذشته در گزارشی اعلام کرده بود که از هر پنج تن در افغانستان، یک تن به کمک‌های اضطراری غذایی برای بقا نیاز دارد.
