کشت بدیل در کندهار؛ توتزمینی به جای کوکنار، راهی به سوی معیشت پایدار.
کشت توتزمینی اکنون در زمین‌های کشاورزی مرکز و ولسوالی‌های کندهار رو به گسترش است. کشاورزان از کشت این محصول رضایت دارند و آن را نسبت به دیگر نباتات کشاورزی سودمندتر می‌دانند.
موسا کلیم ۳۷ساله، باشنده‌ی روستای «نورزی» در ولسوالی ژیری کندهار، یکی از این کشاورزان است که در کنار باغش، یک جریب زمین را به کشت توتزمینی اختصاص داده است. او، این محصول را بدیل مناسبی برای کوکنار می‌داند.
موسا کلیم، خواهان هم‌کاری مسئولان برای ارتقای کیفیت حاصل این محصول و فراهم‌کردن داروهای مورد نیاز آن است.
او، می‌گوید: «توتزمینی چهار فصل حاصل می‌دهد و کشت بسیار خوبی است؛ اما چون کشت جدیدی است، در روزهای بسیار گرم آسیب می‌بیند و داروی مناسب در بازار برایش پیدا نمی‌شود. اگر در این زمینه کمک شود، حاصل این کشت افزایش خواهد یافت.»
کشت توتزمینی تنها منبع درآمد برای کشاورزان نیست، بل زمینه‌ی اشتغال را برای جوانان نیز فراهم کرده است و در هنگام برداشت محصول، بیش از ۱۰ تن در کشت‌زار موسا کلیم سرگرم به کار می‌شوند.
فضل‌باری و سمیع‌الله، دو تن از کارگران این کشت‌زار، توجه به کشت‌های بدیل را راهی مؤثر برای کاهش بی‌کاری می‌دانند.
فضل‌باری، می‌گوید: «خواست ما این است که برای توسعه‌ی این نوع کشت کار شود. من در این جا تا ۱۵۰ افغانی درآمد دارم؛ اما اگر این گونه کشت‌ها افزایش یابد، افراد بیش‌تری صاحب کار خواهند شد.»
سمیع‌الله، نیز می‌گوید: «کشت توتزمینی یک کشت مناسب است و اگر افزایش یابد، برای ما فرصت‌های کاری بیش‌تری ایجاد می‌شود.»
با این حال، مسئولان در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری کندهار، نیز توتزمینی را یکی از کشت‌های بدیل و سودمند به جای کوکنار می‌دانند.
محمدحنیف حقمل، سخن‌گوی ریاست زراعت کندهار، می‌گوید که هم‌اکنون در سراسر این ولایت بیش از هشت جریب زمین به کشت توتزمینی اختصاص یافته است و پیش‌بینی می‌شود که ۲۴ تُن حاصل از آن برداشت شود.
او، می‌افزاید: «امسال در کندهار در هشت جریب زمین توتزمینی کشت شده که در مقایسه با سال گذشته، دو جریب افزایش یافته است و از کشت امسال در مجموع ۲۴ تُن حاصل برداشت خواهد شد.»
به گفته‌ی مسئولان، توتزمینی در درازای یک سال چهار بار حاصل می‌دهد و بیش‌تر در ولسوالی‌های ژیری، خاک‌ریز و دند، کشت می‌شود.
گفتنی است که کشت این محصول، افزون بر درآمدزایی، گامی مهم در راستای کاهش کشت کوکنار و فراهم‌کردن اشتغال در جامعه به شمار می‌رود.
